وقتی صحبت از تاریخ ادبیات فرانسه به میان می آید، نویسندگان بزرگی مثل ویکتور هوگو، گوستاو فلوبر، امیل زولا و ژان پل سارتر شکوه و عظمت آن را در ذهن ما یادآوری می کنند. ادبیات مشهوری که به مباحثی مثل آزادی، عدالت، عشق و پیچیدگی‌های انسانی پرداخته و سبک‌های مختلفی همچون رمانتیسم، رئالیسم و اگزیستانسیالیسم را به جهان معرفی کرده است.
الکساندر دوما (پدر) نیز یکی دیگر از رمان نویسان مشهور فرانسوی در قرن ۱۹ بود که با خلق آثاری همچون “سه تفنگدار” و “کنت مونت کریستو” به شهرت جهانی رسید. او با سبک داستان‌سرایی جذاب و شخصیت‌پردازی قوی، آثارش را به شاهکارهای ادبیات ماجراجویانه تبدیل کرد. دوما الهام‌بخش نویسندگان و فیلم‌سازان بسیاری بوده و همچنان جایگاه ویژه‌ای در ادبیات جهانی دارد.
در سال اخیر نیز اقتباس های سینمایی متعددی نیز از شاهکار های این نویسنده مانند “سه تفنگدار” را شاهد بودیم. اکنون نیز شاهد یک فیلم اقتباسی از “کنت مونت کریستو” هستیم. فیلمی با همین عنوان به کارگردانی مشترک الکساندر دولاپتولیر و متیو دلاپورت که یکی از پرهزینه‌ترین تولیدات سینمای فرانسه در سال ۲۰۲۴ محسوب می‌شود. اما آیا این فیلم واقعا پیشکش با ارزشی از سینمای فرانسه به الکساندر دومای اسطوره ای است؟
🎞️ خلاصه داستان:
این فیلم داستان ادموند دانتس، ملوان جوانی را روایت می‌کند که در روز عروسی‌اش به اتهام خیانت دستگیر و به زندان شاتو دیف فرستاده می‌شود. پس از ۱۴ سال حبس، او موفق به فرار شده و با هویتی جدید به عنوان کنتِ مونتِ کریستو بازمی‌گردد تا از کسانی که به او خیانت کرده‌اند، انتقام بگیرد.
فیلم در اصلِ داستان به الکساندر دوما وفادار مانده است اما در بیان جزئیات عملکرد ضعیفی دارد. در واقع شکوه رمان اصلی وقتی پا به پرده نقره ای سینما می گذارد، تکه تکه می شود! داستانی پر از جزئیات با فضاسازی پیچیده که خوانندگان رمان را حسابی در خود غرق می کند اما اقتباس سینمایی آن هرچند تعلیق بسیار خوبی دارد و شما را احتمالا تا پایان پای خودش نگه می دارد، شاید بهتر بود در خلاصه ترین حالت ممکن هم، تبدیل به یک مینی سریال شود تا اینکه صرفا در یک فیلم تقریبا 3 ساعتی تکه تکه شود. به عبارتی ساده تر، داستان رمان اصلی بسیار پخته تر و بالغ تر از آن است که بتوان در یک فیلم 3 ساعته به بیان کاملش پرداخت.
اما اگر از بحث داستان خارج شویم وضعیت به مراتب بهتر می شود. نیکلاس بولدوک با فیلمبردای بسیار خوبش تضادهای بصری بین زندان تاریک و املاک مجلل، به زیبایی به تصویر کشیده. کارگردانی دقیق دلاپورت و دولاپتولیر تعادل مناسبی بین صحنه‌های اکشن و لحظات تأمل‌برانگیز ایجاد کرده و به بررسی عمق قدرت مخرب انتقام می‌پردازد. بازی پیر نینی در نقش ادموند دانتس تحسین‌برانگیز است و تحول شخصیت او را به‌خوبی نمایش می‌دهد.
این فیلم با وفاداری به رمان الکساندر دوما، داستان را به‌گونه‌ای روایت می‌کند که برای مخاطبان امروزی نیز جذاب باشد. پیام اصلی فیلم تأملی بر هزینه‌های سنگین انتقام و خطرات گرفتار شدن در دام وسواس است. آنچه که در این زمینه تحسین برخی منتقدان را به همره داشته است، روایت بسیار خوبی است که میان احساسات مختلفی مثل عشق، دوستی، خیانت، شجاعت، تنهایی، محبت، انتقام شکل گرفته است.
🏅 امتیاز پیکماتیک: 7/10
اگر اهل رمان خواندن باشید و وقت و حوصله کافی برای خواندن شاهکار طولانی الکساندر دوما را دارید، دیدن این فیلم را به شما پیشنهاد نمی کنیم. همانطور که گفتیم این اقتباس سینمایی که تا حد زیادی جنبه تجاری به خودش می گیرد در بیان کامل داستان دوما کم می آورد. اما اگر فیلم را به کتاب ترجیح می دهید، دیدن آن می تواند لذت بخش و ارزشمند باشد، اما با در نظر گرفتن این مسئله که رمان این داستان جزئیات بیشتر و فضاسازی کامل تری را در اختیار شما می گذارد و این فیلم شاید تنها سایه ای از عظمت بی پایان این شاهکار ادبی برای شما باشد.